Έχω να επισκετώ την Πάτρα από το 2014. Από την τελευταία ορκομωσία της τρελοπαρέας.
Από τότε, λίγο η δουλειά, λίγο που μετακομίσαμε και πιο μακριά, η Πάτρα είχε βγει εντελώς από τα μελλοντικά μου σχέδια.
Το κάρμα όμως είχε άλλα σχέδια.
Όχι μόνο η κολλητή μου από τα φοιτητικά χρόνια παντρευόταν και με ήθελε στο γάμο της (νομίζω η φράση που το έθεσε ήταν 'να τσακιστώ να πάω'), αλλά όλα έδεσαν ώστε να καταφέρω να πάω. Ο γάμος ήταν στις 28 Δεκεμβρίου, όπου είναι η πιο τρελή περίοδος στη δουλειά μου και δεν δίνουν άδειες τέτοιες μέρες, αλλά και τα αεροπορικά εισητήρια Λονδίνο - Αθήνα είναι στα ύψη λόγω εορτών. Επομένως, το να μπορέσω να πάρω 2-3 μερούλες άδεια και να βρω και νορμάλ εισητήρια ήταν σχεδόν απίθανο.
Αλλά, όλα κύλισαν τέλεια..!!
Δεν ξέρω πως έγινε, αλλά Παρασκευή πρωί έφυγα από Λονδίνο, έφτασα Αθήνα και κατευθείαν ταξίδεψα για Πάτρα.
Το απόγευμα έπινα ήδη καφεδάκι με τη μέλλουσα νύφη αγναντεύοντας τη θάλασσα και κουτσουμπολεύοντας σα να τα είχαμε πει χθες.
Δεν ξέρω πως γίνεται, αλλά είναι κάποιοι άνθρωποι, που όσος καιρός και να περάσει θα είναι σα να είστε μαζί συνέχεια. Σα να μην πέρασε μια μέρα, να καταλαβαίνετε ο ένας τον άλλον με μια ματιά. Είναι τόσο υπέροχο συναίσθημα να ξέρεις ότι έχεις τέτοιους ανθρώπους στην ζωή σου.
Πρώτη αποστολή της τρελοπαρέας ήταν το τελείωμα του στολισμού του κέντρου όπου θα γινόταν η δεξίωση και 2-3 τελευταίες λεπτομέρεις.
Καλά, μην φανταστείτε ότι κάναμε και κάτι τρελό, απλά μεταφέραμε κάποια πράγματα, βάλαμε κάποιες πινελιές και τρώγαμε. Αυτό με τους γάμους και το φαί, είναι κάτι που όλο συμβαίνει, αλλά δεν το θυμάμαι να είναι στο έθιμο.
Το επόμενο πρωί ξύπνησα νωρίς για να χαρώ την ημέρα. Τέλη Δεκεμβρη και έξω χαρά Θεού. Περπάτησα δίπλα στη θάλασσα, ήπια το καφεδάκι μου με ωραία θέα και έφαγα πρωϊνό.
Μου φαίνεται βέβαια ότι έχω καλομάθει λίγο στο Λονδίνο, κι αυτό που περίμενα να βρω για πρωϊνό, φυσικά δεν ήταν και πολύ εύκολο.
Πέρασα να δω πως είναι η περιοχή που έμενα, και μετά πήγα στο κέντρο για να δω την πόλη. Ήταν τρελό το πόσος κόσμος ήταν έξω. Γεμάτα όλα τα μαγαζιά και φυσικά όλα ακόμα σε Χριστουγεννιάτικο κλίμα. Ήταν πολύ όμορφο. Ξυπνήσανε πολλές αναμνήσεις.
Αφού λοιπόν, ξαναέφαγα γιατί είμαι και φαγανό παιδί, ήρθε η ώρα για τις ετοιμασίες.
Πρώτη στάση, κομμωτήριο! Ευτυχώς, είχα κάνει την έρευνά μου και είχα κλείσει ήδη ραντεβού εδώ και καιρό.
Μετά στο ξενοδοχείο, μακιγιάζ, ντύσιμο και κατευθείαν στο σπίτι της νύφης για τις ετοιμασίες.
Κι από κάπου από εδώ και μετά είναι που το κινητό έχει μέσα τις πιο τρελές, κουνημένες και σκοτεινές φωτογραφίες και βίντεο.
Ο γάμος ήταν υπέροχος και το γλέντι απίστευτο. Περάσαμε πολύ όμορφα και χαίρομαι πάρα πολύ που ήμουν εκεί για να το ζήσω όλο αυτό.
Ήταν μία από τις πιο ευτυχισμενες (και χορευτικές) βραδιές της ζωής μου. Με ανθρώπους που αγαπώ και που παίξανε πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Χάρηκα πάρα πολύ που είδα τις φάτσες τους μετά από τόσον καιρό.
Να ζήσετε Μαρία και Γιώργο!!
